صحنه ای که هیچوقت فراموش نمی کنم...

هنگام نماز مغرب (روز اول حرکت به سمت مراسم پیاده روی) در حالی که خیلی خسته بودیم به شهر نجف رسیدیم و تازه از ماشین پیاده شده بودیم و داشتیم قدم می زدیم و دنبال مکانی برای اقامه نماز مغرب بودیم که مشاهده کردم  

 سه کودک خردسال که دو خواهر و یک برادر بودند و مادر پشت سر آنها چند متر دورتر کنار درب منزل ایستاده بود و یک میز برای آنها در پیاده رو کنار خیابان اصلی گذاشته و وسایل پذیرایی از زائرین (چای، کیک و شکلات) مهیا نموده بود و داشت به این وسیله هم به اهل بیت عرض ارادت می کردند و هم بچه های خردسال را به این روش در راه اهل بیت (ع) تربیت می کرد و من این صحنه را هیچوقت فراموش نخواهم کرد.

ارسال شده توسط: ر.کرمی